Instappen- uitstappen

Instapmodellen zijn er heel wat, ook in software!

Je kunt beginnen met een “light” versie, en dan word je keer op keer verleid om een zwaardere versie te kopen of te leasen. Want die kan zoveel meer, en daar heb je écht behoefte aan, zegt een stemmetje in je: het stemmetje van de marketeer dat zich slim in je hoofd heeft genesteld als een Trojaans paard in je software.

Upgraden heet dat. Op alle mogelijke momenten word je subtiel voor ogen gehouden dat je een runderrollade bent -met paardensnippers- als je niet overgaat naar de nieuwe release of naar de silver-, golden- of platinum versie. Marketing is verleiden. Marketing is latente behoeften aanwakkeren.

Met de hogere versie gaat een nieuwe wereld voor je open en je bent veiliger dan je ooit was: angst is een belangrijke psychologische drijfveer voor mensen om dingen te doen, dat weten de marketeers ook, dus spelen ze in op angstgevoelens.  

Natuurlijk trappen we daar in. Het ziet er echt gelikt uit, die software, en je telt niet mee  wanneer je deze unieke kans laat lopen…. Daarbij is er altijd wel iemand in de buurt die een hogere versie heeft, en die, al zal hij zich bekocht voelen, in een testimonial vertelt over de verworvenheden die deze nieuwste versie heeft.

Okee. Dat weten we nu: instapmodellen zijn mooi en je kunt dóórstappen naar hogere versies. Maar is er ook een uitstapmodel?

Uitstapmodel?

Zoals u, na aankoop van een systeem, de nieuwe wereld binnentreedt van de implementatie-waar harde regels gelden: wat is afgesproken, is afgesproken en alles wat u extra wilt zijn meerkosten (en u wilt meer want u had dingen niet voorzien) en daarna de nog hardere wereld van het onderhoud waarin alles maatwerk is en dus duur wordt betaald, zo is er eigenlijk geen wereld van het uitstappen.

Dit worden de kosten van switching genoemd. De leverancier zal het u zo moeilijk mogelijk maken om van zijn product af te stappen. Hoe hoger de barrière om te switchen, des te meer kans dat u het product blijft afnemen en niet naar de concurrent gaat. U merkt daar doorgaans niets van, maar hoe langer u een systeem gebruikt, des te afhankelijker wordt u. Al uw cruciale bedrijfsgevens zitten immers in dat systeem. Uw mensen zijn gewend ermee te werken en wilt u over naar een ander systeem, dan zullen zij weer moeten leren daarmee om te gaan.

Ik heb nu al meerdere conversies meegemaakt waarbij een organisatie besloot over te gaan op een ander systeem. Tot nu toe heb ik geen helder uitstapmodel gezien waarin de metadata van het oude systeem, met de documenten zelf (in welk format dan ook) zonder problemen konden worden overgezet van systeem A naar systeem B. Natuurlijk niet, het is niet in het belang van de leverancier.

Moeten we ons eens niet druk gaan maken over uitstapmodellen? Hoe is het geregeld wanneer we de bewijs- en verantwoordingsdocumenten die we langdurig moeten bewaren, gaan overdragen aan een archiefdienst?