Alle data van de wereld kunnen geplaatst worden in 100 gram DNA met het volume van een chacoladereep. Het Nationaal Archief van Frankrijk bewaart op haar servers meer dan 70.000 gigabytes aan documenten, foto’s, video’s, emails…. “Elk jaar hebben we meer terabytes. Er zijn miljarden bestanden. We verwachten dat we in de komende twee tot drie jaar de grens van 200 Terabytes zullen overschrijden” zegt Béatrice Herold, directeur belast met digitale conservering.
Het Nationaal Archief van Frankrijk is niet de enige die zijn hoop stelt op deze nieuwe technologie. Microsoft bijvoorbeeld heeft een machine ontwikkeld die automatisch digitale informatie wegschrijft in DNA. Hiervoor maakten onderzoekers gebruik van het biotechnisch bedrijf Twist, een van de leiders in synthetisch DNA. “Het probleem is het reduceren van de kosten, zo verklaart de directeur van Twist, Emily Leproust. “Vandaag de dag zijn de kosten van opslag in DNA-formaat € 1000 per megabyte, terwijl die voor een terabyte op een harde schijf € 100 bedragen. Dat zijn dus nog steeds onvergelijkbare grootheden. Servers hebben echter een grote ecologische voetafdruk, dus wanneer je deze kleine capsule ziet, ga je dromen over de capaciteit om grote hoeveelheden informatie op te slaan.”
Om deze kosten te reduceren moet dus nog heel wat werk worden verzet voordat er sprake kan zijn van een kostenefficiënt systeem. Maar volgens Emily Leproust zal de DNA-technologie de datasector behoorlijk veranderen. DNA is erg traag bij de recall voor hergebruik. We willen het echter gaan gebruiken voor langetermijnopslag, 60% van de datacenters doen niet anders. Langetermijnarchivering zal in de toekomst gaan gebeuren via opslag in DNA-formaat. De andere 40%, waar de informatie op elk moment snel beschikbaar moet zijn, zal op harde schijven en snelle geheugens blijven plaatsvinden.”
